Is een seksloos huwelijk bijbelse grond voor echtscheiding?
De intieme dualiteit raakt je tot in de kern van je bestaan. Denk aan de momenten waarop je de liefde bedreven in een volkomen veilige omgeving en zonder enige vorm van schuldgevoel. Die intense dankbaarheid achteraf. Het gevoel compleet te zijn. En om zeker te weten: dit is van God. Zo bedoelde Hij het tussen ons.
7 belangrijke Bijbelverzen over huwelijk en seks
In films, boeken en op tv worden seks en zelfs het huwelijk vaak afgeschilderd als een dagelijks consumptiemiddel. De egoïstische boodschap die vaak wordt verteld, gaat puur over plezier en een ‘just make you happy’-mentaliteit. Maar als christen willen we anders leven. We willen ons inzetten voor een eerlijke relatie vol liefde. Dus, wat zegt de Bijbel precies over het huwelijk en – net zo belangrijk – over seks. Jack Wellman van Patheos geeft ons zeven relevante vitale verzen.
christelijk seksloos huwelijk
1. Hebreeën 13:4
Eer het huwelijk onder alle omstandigheden en houd het huwelijksbed rein, want overspelers en overspelers zullen God veroordelen.
Wat heel duidelijk in de Bijbel staat, is dat seks buiten het huwelijk als een zonde wordt beschouwd. Het huwelijksbed moet in de kerk als iets heiligs en eervols worden gezien, ook al is dat niet het geval voor de rest van de wereld en zeker niet in de media.
2.1 Korintiërs 7: 1-2
Nu de punten waarover u mij heeft geschreven. U zegt dat het goed is dat een man geen gemeenschap heeft met een vrouw. Maar om hoererij te vermijden, moet elke man zijn eigen vrouw hebben en elke vrouw de hare.
Morele waarden op het gebied van seks zijn de afgelopen vijftig jaar sterk gedaald. Wat vroeger als obsceen werd gezien, wordt nu afgebeeld op billboards. Het punt van Paulus is dat het niet goed voor je is om seksuele relaties te hebben met mannen en vrouwen. Dit gaat natuurlijk over relaties buiten het huwelijk, daarom stelt hij duidelijk dat het goed is dat elke man zijn eigen vrouw moet hebben en elke vrouw haar eigen man.
3. Lukas 16:18
Wie zijn vrouw verwerpt en met een ander trouwt, pleegt overspel, en wie met een vrouw trouwt die door haar man wordt afgewezen, pleegt overspel.
Jezus heeft het bij verschillende gelegenheden heel duidelijk gemaakt dat iedereen die zijn vrouw verstoort haar tot overspel drijft - tenzij er een ongeoorloofde verbintenis is geweest, en wie met een gescheiden vrouw trouwt, pleegt overspel (Mt 5:32). Het is echter essentieel te weten dat overspel en immoraliteit ook in uw hart en geest kunnen voorkomen.
4. 1 Korintiërs 7: 5
Weiger elkaar de gemeenschap niet, of het moet zijn dat jullie onderling overeenkomen om wat tijd aan gebed te besteden. Kom dan weer bij elkaar; anders zal Satan je gebrek aan zelfbeheersing gebruiken om je te verleiden.
Soms krijgen koppels ruzie en gebruiken ze seks als een soort straf of wraak tegen hun partner, maar dit is duidelijk een zonde. Het is niet aan hen om hun partnerseks te weigeren, vooral niet naar aanleiding van een discussie. De ander komt dan makkelijker in de verleiding om een seksuele relatie met een ander aan te gaan.
5. Mattheüs 5:28
En ik zeg zelfs: iedereen die naar een vrouw kijkt en haar begeert, heeft in zijn hart al overspel met haar gepleegd.
Dit is de tekst waarin Jezus spreekt over de oorsprong van de zonde; het begint allemaal in ons hart. Als we met plezier naar iemand anders dan onze partner kijken en onze seksuele fantasieën loslaten, is dat hetzelfde als overspel voor God.
6. 1 kleur 7: 3-4
En een man moet zijn vrouw geven wat haar toekomt, net zoals een vrouw haar man moet geven. Een vrouw beheerst niet haar lichaam, maar haar man; en een man beheerst ook niet zijn lichaam, maar zijn vrouw.
Dit is de tekst waarin Paulus ons vertelt dat we seks niet kunnen weigeren als gevolg van een ruzie.
7. Genesis 2:24-25
Zo maakt een man zich los van zijn vader en moeder en hecht hij zich aan zijn vrouw, met wie hij één van de lichamen wordt. Ze waren allebei naakt, de man en zijn vrouw, maar ze schaamden zich niet voor elkaar.
Ik vind het altijd bijzonder dat we vaak doodsbang zijn om naakt gezien te worden, behalve in het bijzijn van onze partner. Mensen schamen zich als ze door anderen naakt worden gezien omdat ze denken dat het onnatuurlijk is. In de setting van Het huwelijk verandert dit echter volledig. Als je bij je partner bent, voelt het natuurlijk.
1 Is scheiden de oplossing?
Van iemand houden betekent zoeken naar wat het beste is voor de ander, zelfs als dit gepaard gaat met moeilijkheden. Getrouwde mensen worden door situaties altijd geroepen om zichzelf te verloochenen. Juist bij problemen kan de verleiding ontstaan om de makkelijkere weg te kiezen en te scheiden of opnieuw te trouwen als mijn partner mij heeft verlaten. Maar een huwelijk is een beslissing die je niet meer ongedaan kunt maken, ook al heb je je eigen geweten bij die beslissing genegeerd.
Daarom willen we iedereen die overweegt te scheiden of opnieuw te trouwen aanmoedigen om zich open te stellen zonder angst voor de woorden van Jezus. Niet alleen wijst Jezus ons de weg, maar Hij helpt ons ook om die weg te gaan, ook al kunnen we het ons nog niet voorstellen.
We zullen verschillende Bijbelteksten citeren voor het onderwerp Echtscheiding en Hertrouwen. Ze laten zien dat Jezus de onvoorwaardelijke trouw aan elkaar verwacht die duurt tot de dood. Na de teksten volgt een nadere toelichting.
2 Duidelijke Bijbelteksten over echtscheiding en hertrouwen
Deze teksten uit het Nieuwe Testament laten ons zien dat de wil van God een monogaam huwelijk is, wat betekent dat één man en één vrouw elkaar tot de dood trouw zijn:
Iedereen die van zijn vrouw scheidt en met een ander trouwt, pleegt overspel, en iedereen die met een vrouw trouwt die door haar man is gescheiden, pleegt overspel. (Lucas 16:18)
En de Farizeeën kwamen naar hem toe en vroegen hem hem te vragen of het een man geoorloofd is zijn vrouw te verstoten. Maar hij antwoordde en zei tegen hen: Wat heeft Mozes u geboden? En zij zeiden: Mozes heeft toestemming gegeven een echtscheidingsbrief te schrijven en haar af te wijzen. En Jezus antwoordde hun: Vanwege de hardheid van uw hart heeft hij dat gebod voor u geschreven. Maar vanaf het begin van de schepping heeft God ze mannelijk en vrouwelijk gemaakt.
Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw; en die twee zullen één vlees zijn, zodat ze niet langer twee zijn, maar één vlees. Dus wat God heeft samengesteld, laat de mens het niet scheiden. En thuis vroegen Zijn discipelen Hem hier opnieuw naar. En hij zei tot hen: Wie zijn vrouw verwerpt en een ander trouwt, pleegt overspel tegen haar. En als een vrouw haar man afwijst en met een ander trouwt, pleegt ze overspel. (Markus 10: 2-12)
Maar ik beveel de gehuwden - niet ik, maar de Heer - dat een vrouw niet van haar man zal scheiden - en als ze scheidt, moet ze ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen - en dat een man niet van zijn vrouw zal scheiden. (1 Korintiërs 7:10-11)
Want de getrouwde vrouw is door de wet aan de man gebonden zolang hij leeft. Als de man echter stierf, werd ze ontheven van de wet die haar aan de man bond. Daarom, als ze de vrouw wordt van een andere man terwijl haar man leeft, zal ze een overspelige worden genoemd. Als haar man echter is overleden, is ze vrij van de wet, zodat ze geen overspelige vrouw zal zijn als ze de vrouw van een andere man wordt. (Romeinen 7: 2-3)
Al in het Oude Testament wijst God echtscheiding duidelijk af:
In de tweede plaats doe je dit: het altaar van de HEER met tranen bedekken, met wenen en kermen, omdat Hij zich niet meer tot het graanoffer wendt en het met plezier uit je hand aanneemt. Dan zeg je: waarom? Omdat de HEER een getuige is tussen u en de vrouw van uw jeugd, tegen wie u trouweloos handelt, terwijl zij toch uw metgezellin is en de vrouw van uw verbond. Heeft Hij er niet één gemaakt, hoewel Hij nog steeds geest had? En waarom die ene? Hij was op zoek naar een goddelijk nageslacht. Wees daarom op uw hoede voor uw geest en handel niet ontrouw tegen de vrouw van uw jeugd. Want de HEER, de God van Israël, zegt dat hij er een hekel aan heeft om zijn eigen vrouw weg te sturen, hoewel geweld met zijn kleed bedekt is, zegt de HEER van het leger. Wees dus op uw hoede voor uw geest en handel niet ontrouw. (Maleachi 2: 13-16)
3 Behalve ontucht / ontucht?
In het evangelie van Matteüs zijn er twee teksten ( Mattheüs 5: 31-32 en Mattheüs 19: 1-12 ) waar een uitzondering mogelijk lijkt te zijn in het geval van seksuele misdrijven. Waarom vinden we deze belangrijke uitzondering niet in de andere evangeliën, noch in de brieven van het Nieuwe Testament? Het evangelie van Matteüs is geschreven voor Joodse lezers. Als volgt willen we laten zien dat de Joden deze woorden anders interpreteerden dan de meeste mensen vandaag. Helaas heeft het hedendaagse denken ook invloed op bijbelvertalingen. Daarom moeten we ons hier ook met vertaalproblemen bezighouden. We willen het zo kort mogelijk houden.
3.1 Mattheüs 5: 32
De Revised States Translation vertaalt deze tekst als volgt:
Er is ook gezegd: wie zijn vrouw afwijst, moet haar een echtscheidingsbrief geven. Maar ik zeg u dat wie zijn vrouw om een andere reden dan ontucht verwerpt, haar overspel veroorzaakt; en wie met de uitgestotene trouwt, pleegt overspel. ( Mattheüs 5: 31-32 )
Het Griekse woord parektos is hier vertaald voor voor een ander (reden), maar het betekent letterlijk iets dat buiten is, niet wordt genoemd, is uitgesloten (bijv. vertaalt in 2 Korintiërs 11:28 de NBV dit woord met al het andere. Dit is geen uitzondering)
Een vertaling die zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke tekst past, zou als volgt luiden:
Er is ook gezegd: wie van zijn vrouw wil ontdoen, moet haar een echtscheidingsbrief geven. Maar ik zeg je dat wie zijn vrouw verwerpt (de reden voor ontucht is uitgesloten) ervoor zorgt dat het huwelijk wordt verbroken omwille van haar; en wie met een verlaten man trouwt, pleegt overspel.
Ontucht was een algemeen erkende reden voor echtscheiding.
In de context van Mattheüs 5, Jezus verwees naar de Joodse wet en Joodse tradities. In de verzen 31-32 zinspeelt Hij op een tekst in Deuteronomium:
Wanneer een man een vrouw heeft genomen en met haar getrouwd is, en het gebeurt dat ze geen genade meer vindt in zijn ogen, omdat hij iets schandelijks over haar heeft gevonden, en hij schrijft haar een echtscheidingsbrief die ze in haar hand en haar zijn huis wegsturen, … ( Deuteronomium 24: 1 )
De rabbijnse scholen van die tijd interpreteerden de uitdrukking als iets schandelijks als seksuele misstappen. Voor veel joden was dat de enige reden om te scheiden.
Jezus brengt iets nieuws.
Jezus zegt: Er wordt ook gezegd: … Maar ik zeg u … . Blijkbaar leert Jezus hier iets nieuws, iets dat de Joden nog nooit hebben gehoord. In het kader van de Bergrede ( Mattheüs 5-7 ), verdiept Jezus Gods geboden met het oog op reinheid en liefde. In Mattheüs 5: 21-48 noemt Jezus de geboden van het Oude Testament en zegt dan: Maar ik zeg u. Dus door Zijn Woord wijst Hij op deze punten op de oorspronkelijke duidelijke wil van God, bijvoorbeeld in de verzen 21-22:
‘Je hebt gehoord dat je voorouders is verteld: je mag niet doden. Wie iemand doodt, moet zich verantwoorden voor de rechtbank. Maar ik zeg je, iedereen die boos is op een ander... ( Mattheüs 5: 21-22, GNB96 )
Als in Mattheüs 5:32 Jezus bedoelde alleen dat Hij het eens was met de algemeen erkende reden voor echtscheiding, dan zouden zijn uitspraken over Echtscheiding niet in deze context passen. Hij zou dan niets nieuws brengen. (Het nieuwe dat door Jezus is gebracht, is trouwens de oude eeuwige wil van God.)
Jezus leerde hier duidelijk dat de reden voor de scheiding, die algemeen erkend werd door de Joden, niet langer van toepassing is. Jezus sluit deze reden uit met de woorden de reden ontucht wordt uitgesloten.
Maar dat betekent niet dat iemand verplicht is om op zijn minst bij zijn echtgenoot te blijven, zelfs als Hij zich op een zeer slechte manier gedraagt. Het kan zelfs nodig zijn om zich te isoleren vanwege het slechte leven van de echtgenoot. In bepaalde gevallen kan de scheiding van tafel en bed ook de juridische vorm aannemen van een echtscheiding. Maar het Huwelijksverbond bestaat in dit geval nog steeds, en daarmee de verplichting om te trouwen. Dit betekent dat een nieuw huwelijk niet meer mogelijk is. Bij een echtscheiding zou je het Huwelijksverbond ontbinden en beide huwelijkspartners zouden vrij zijn om opnieuw te trouwen. Maar dat werd door Jezus duidelijk afgewezen.
3.2 Mattheüs 19:9
In het geval van Mattheüs 19:9 zien we een soortgelijke situatie als die van Mattheüs 5 .
En de Farizeeën kwamen naar hem toe om hem te verleiden en zeiden tot hem: Mag een man zijn vrouw om allerlei redenen verstoten? En hij antwoordde en zei tot hen: Hebt u niet gelezen dat hij die de mens heeft gemaakt, hen van het begin af als man en vrouw heeft gemaakt, en heeft gezegd: daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen één vlees, zodat ze niet meer twee, maar één vlees zijn? Dus wat God heeft samengesteld, laat de mens het niet scheiden.
Ze zeiden tot Hem: Waarom heeft Mozes een echtscheidingsbrief bevolen en haar afgewezen? Hij zei tegen hen: Mozes heeft u vanwege de hardheid van uw hart toegestaan uw vrouw te verwerpen; maar dat is vanaf het begin niet zo geweest. Maar ik zeg u: wie zijn vrouw verwerpt anders dan hoererij en met een ander trouwt, pleegt overspel, en wie met de uitgestotene trouwt, pleegt overspel. Zijn discipelen zeiden tot Hem: Als het geval van de man met de vrouw zo is, is het beter om niet te trouwen. (Matteüs 19,3-10)
In vers 9, waar de geciteerde HSV-vertaling zegt: anders dan voor ontucht er staat in het Grieks: niet vanwege ontucht . In het Grieks zijn er twee woorden voor het Nederlandse woord niet. De eerste is μὴ / ik, en dat woord in vers 9 is niet vanwege ontucht. Het wordt normaal gesproken gebruikt wanneer dingen verboden zijn. In het Nieuwe Testament vinden we verschillende voorbeelden dat het woord ik = niet zonder een werkwoord, dat zou verklaren waar het over gaat, wordt gebruikt. Dan moet uit de context duidelijk worden wat niet kan.Jezus drukt hier uit dat een bepaalde reactie bij seksuele wandaden er niet mag zijn. De context laat zien dat de reactie, die er niet zou moeten zijn, echtscheiding is. Het betekent dus: ook niet in het geval van ontucht.
Markus 10: 12 (hierboven geciteerd) laat ons zien dat hetzelfde geldt voor het omgekeerde geval, wanneer een vrouw haar man verlaat.
Markus 10.1-12 beschrijft dezelfde situatie als: Mattheüs 19: 1-12 . Op de vraag van de Farizeeën of het geoorloofd is om zich om welke reden dan ook van vrouwen te scheiden, 6 Jezus verwijst naar de scheppingsorde, dat man en vrouw één vlees zijn, en dat wat God heeft samengevoegd, de man niet mag scheiden. De echtscheidingsbrief die Mozes had aangeboden werd alleen toegestaan vanwege de hardheid van hun hart. De oorspronkelijke wil van God was anders. Jezus corrigeert hier de wet. Het onbreekbare karakter van het Huwelijksverbond is gebaseerd op de scheppingsorde.
Ook de reactie van de discipelen in Mattheüs 19: 10 7 laten we zien dat de leer van Jezus op dit punt volledig nieuw voor hen was. Volgens de Joodse wet waren echtscheiding en hertrouwen toegestaan voor seksuele zonden van de vrouw (volgens Rabbi Schammai). De discipelen begrepen door de woorden van Jezus dat het huwelijksverbond volgens de wil van God niet kan worden opgeheven, zelfs niet in het geval van seksuele zonden van de vrouw. Met dat in gedachten vragen de discipelen of het wel raadzaam is om te trouwen.
Dus deze reactie van de discipelen laat ons ook zien dat Jezus iets totaal nieuws bracht. Als Jezus had geleerd dat na echtscheiding de man opnieuw zou mogen trouwen, zou Hij hetzelfde hebben geleerd als veel andere Joden, en dat zou niet tot deze verbaasde reactie van de discipelen hebben geleid.
3.3 Over deze twee teksten
Beide in Mattheüs 5: 32 en in Mattheüs 19: 9 zien we dat de wet van Mozes op de echtscheidingsbrief ( Deuteronomium 24: 1 ) staat op de achtergrond. Jezus laat in beide teksten zien dat de redenering van echtscheiding met ontucht niet de wil van God is. Aangezien de vraag naar de interpretatie van Deuteronomium 24: 1 was vooral belangrijk voor christenen die uit het jodendom kwamen, is het niet verwonderlijk dat we deze twee verzen hebben waar Jezus zegt dat zelfs ontucht geen reden kan zijn voor echtscheiding (met de mogelijkheid van echtscheiding) om opnieuw te trouwen), alleen te vinden zijn in Mattheüs.
Hij schreef zoals hierboven vermeld aan christenen met een joodse achtergrond. Mark en Luke wilden hun lezers, die voornamelijk uit het heidendom kwamen, niet bezighouden met de vraag naar de interpretatie van de scheidingsbrief in Deuteronomium 24: 1, en liet daarom deze woorden van Jezus aan de Joden weg.
Mattheüs 5: 32 en Mattheüs 19: 9 zijn daarom in eenheid met alle andere woorden van het Nieuwe Testament en spreken niet van een mogelijke reden voor echtscheiding, maar zeggen het tegenovergestelde, namelijk dat de redenen voor echtscheiding die de joden hebben aanvaard, niet geldig zijn.
4 Waarom was echtscheiding toegestaan in het Oude Testament en niet meer volgens de woorden van Jezus?
Echtscheiding was nooit de wil van God. Mozes stond de scheiding toe vanwege de ongehoorzaamheid van het volk, omdat het helaas een triest feit was dat er in het Joodse volk van God altijd maar heel weinig mensen waren die echt naar de wil van God wilden leven. De meeste Joden waren meestal erg ongehoorzaam. Daarom stond God in het Oude Testament echtscheiding en hertrouwen toe, omdat mensen anders veel te lijden zouden hebben van andermans zonden.
Om sociale redenen was het bijna noodzakelijk voor een gescheiden vrouw om opnieuw te trouwen, omdat ze anders geen materiële zorg zou hebben en bijna geen mogelijkheid om door kinderen te worden verzorgd als ze oud was. Daarom gebood Mozes de man die zijn vrouw verwierp haar een echtscheidingsbrief te geven.
Wat nooit mogelijk was in het volk Israël, dat iedereen in gehoorzaamheid, liefde en diepe eenheid samenleeft, vervulde Jezus in de gemeente. Er zijn geen ongelovigen in de kerk, maar iedereen heeft de beslissing genomen om Jezus zonder compromis te volgen. Daarom geeft de Heilige Geest christenen de kracht voor dit leven in heiliging, toewijding, liefde en gehoorzaamheid. Alleen als je het gebod van Jezus over broederliefde echt begrijpt en wilt naleven, kun je zijn oproep begrijpen dat er voor God geen scheiding is en dat het ook voor een christen mogelijk is om zo te leven.
Voor God geldt elk huwelijk zolang één echtgenoot overlijdt. In het geval dat een van de echtgenoten zich wil afscheiden van een christen, staat Paulus dit toe. Maar het telt niet als echtscheiding voor God,
Het huwelijk is een verbond voor God en je moet trouw blijven aan dat verbond, ook als de huwelijkspartner dit verbond verbreekt. Als de ongelovige huwelijkspartner van een christen zou willen scheiden – om wat voor reden dan ook – en de christen zou opnieuw trouwen, dan zou hij niet alleen de huwelijkstrouw verbreken, maar zou hij ook zijn nieuwe partner diep in de zonde van ontucht en overspel betrekken. .
Omdat christenen in gemeenschap van goederen leven als een uitdrukking van hun broederlijke liefde ( Handelingen 2: 44-47 ), is de sociale zorg van de christelijke vrouw wier ongelovige echtgenoot haar heeft verlaten ook gegarandeerd. Eenzaam zal het ook niet zijn, want God schenkt iedere christen dagelijks diepe vervulling en vreugde door broederlijke liefde en eenheid onder elkaar.
5 Hoe moeten we de huwelijken van het oude leven beoordelen (voordat iemand christen werd)?
Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, kijk, alles is nieuw geworden. ( 2 Korintiërs 5:17 )
Dit is een heel belangrijk woord van Paulus en laat zien welke fundamentele verandering het is als iemand christen wordt. Maar het betekent niet dat al onze verplichtingen uit het leven voordat we christenen werden niet langer van toepassing zijn.
laat echter uw woord ja zijn en uw nee nee; … ( Mattheüs 5: 37 )
Dit geldt in het bijzonder ook voor de huwelijksgelofte. Jezus beargumenteerde de onlosmakelijkheid van het huwelijk met de scheppingsorde, zoals we in 3.2 hebben uitgelegd. Het idee dat huwelijken die zijn gesloten voordat iemand christen werd, niet geldig zouden zijn en dat je daarom zou kunnen scheiden omdat je een nieuw leven als christen begint, is daarom een valse doctrine en een minachting voor de woorden van Jezus.
In 1 Korintiërs 7 , spreekt Paulus over huwelijken die vóór de bekering zijn gesloten:
Maar ik zeg tegen de anderen, niet tegen de Heer: als een broer een ongelovige vrouw heeft en zij ermee instemt om bij hem te wonen, moet hij haar niet verlaten. En als een vrouw een ongelovige man heeft en hij stemt ermee in om bij haar te wonen, mag ze hem niet verlaten. Omdat de ongelovige man geheiligd wordt door zijn vrouw en de ongelovige vrouw geheiligd wordt door haar man. Anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn ze heilig. Maar als de ongelovige wil scheiden, laat hem dan scheiden. De broer of zus is in dergelijke gevallen niet gebonden. God heeft ons echter tot vrede geroepen. ( 1 Korintiërs 7:12-15 )
Zijn principe is dat als de ongelovige het nieuwe leven van de christen accepteert, ze niet mogen scheiden. Mocht het toch tot een scheiding komen ( zie 15 ), moet Paulus niet herhalen wat hij al in zie 11 schreef, namelijk dat de christen ofwel alleen moet blijven ofwel zich moet verzoenen met zijn echtgenote.
6 Een paar gedachten over de huidige situatie
Tegenwoordig leven we helaas in een situatie waarin het normale geval, zoals God het wilde, namelijk een huwelijk waarin twee echtgenoten hun leven delen, trouw tot het einde van het leven, zoals ze elkaar beloofden bij de huwelijksceremonie, al is geworden een belangrijk kenmerk. Patchwork-families worden steeds meer de normaalste zaak van de wereld. Dat heeft dus zijn effect op de leer en praktijk van de verschillende kerken en religieuze groeperingen.
Om de duidelijke afwijzing van echtscheiding met het recht om opnieuw te trouwen beter te begrijpen, is het ook goed om de positieve waarde van het huwelijk in het plan van Gods schepping in gedachten te houden. Het is ook belangrijk om altijd op een concrete manier te overwegen hoe de fundamentele leer van de Bijbel in de specifieke situatie waarin iemand zich bevindt, in praktijk moet worden gebracht.
Jezus had de oorspronkelijke duidelijkheid in deze zaak teruggebracht, zodat zelfs zijn discipelen, die de praktijk van het Oude Testament over echtscheiding en hertrouwen kenden, geschokt waren.
Onder de christenen waren er zeker mensen die uit het jodendom of het heidendom kwamen en al een tweede huwelijk hadden. We zien in de Schrift niet dat al deze mensen hun tweede huwelijk moesten ontbinden omdat ze hun huwelijk niet waren aangegaan met het bewustzijn dat ze iets doen dat absoluut verboden is door God, zelfs als het voor een gelovige was die vroeger Jood zijn, moet het in ieder geval duidelijk zijn dat God echtscheiding niet goed vindt.
Als Paulus aan Timoteüs schreef dat een ouderling in een kerk alleen de echtgenoot mag zijn van een alleenstaande vrouw ( 1 Timoteüs 3: 2) ), dan laten we zien dat mensen die hertrouwd waren (voordat ze christen werden) geen oudste konden worden, maar dat ze wel in de kerk waren aangenomen. We kunnen deze praktijk (dat mensen hun tweede huwelijk in de kerk kunnen voortzetten) slechts gedeeltelijk accepteren omdat het Nieuwe Testament vandaag bekend is, en dus ook de duidelijke positie van Jezus in deze vraag.
Daardoor zijn veel mensen zich meer bewust van de onnauwkeurigheid van een tweede huwelijk dan in de tijd van de eerste christenen. Het is zeker waar dat veel afhangt van met welk bewustzijn het tweede huwelijk werd gesloten. Als iemand een tweede huwelijk is aangegaan in de wetenschap dat het tegen de wil van God was, dan kan dit huwelijk niet worden gezien als een huwelijk naar de wil van God. Het probleem ligt immers vaak veel dieper;
Maar het is altijd nodig om het specifieke geval nauwkeurig te onderzoeken en op die manier eerlijk te zoeken naar de wil van God. Ook in het geval dat de uitkomst van dit eerlijke onderzoek is dat het tweede huwelijk niet door kan gaan, dienen diverse andere gezichtspunten te worden overwogen. Vooral als beide echtgenoten christen zijn, zal het gevolg geen volledige scheiding zijn. Er zijn immers vaak veel voorkomende taken, vooral het opvoeden van de kinderen. Het is zeker geen hulp voor kinderen als ze zien dat de ouders gescheiden zijn. Maar in dit geval (als wordt geconcludeerd dat het tweede huwelijk niet kan worden voortgezet) kan de seksuele relatie in deze relatie geen plaats meer hebben.
7 Samenvatting en aanmoediging
Jezus benadrukt het monogame huwelijk als de wil van God, wat ook blijkt uit de argumentatie om één te worden, en dat de man zijn vrouw niet mag afwijzen. Als de man om de een of andere reden zijn vrouw verwerpt, of de vrouw van de man scheidt, mogen ze geen nieuwe band aangaan zolang de gescheiden echtgenoot in leven is, omdat het eerste huwelijksverbond geldt zolang ze allebei leven. Als hij of zij een nieuwe verbintenis aangaat, is dat een overtreding van de wet. Voor God is er geen scheiding; elk huwelijk is geldig zolang beide echtgenoten leven. Jezus maakt in al deze Bijbelverzen geen verschil of iemand schuldig of onschuldig is verworpen.
Omdat Jezus in Marcus en Lucas geen uitzonderingen maakt, kan hij ook in Mattheüs geen uitzonderingen hebben bedoeld. Uit de reactie van de discipelen blijkt ook dat er geen uitzondering is op de kwestie van echtscheiding. Hertrouwen is niet mogelijk zolang de echtgenoot in leven is.
Paul behandelt specifieke gevallen in 1 Korintiërs 7 :
Als iemand al gescheiden is wanneer hij christen wordt, dan moet hij alleenstaand blijven of zich verzoenen met zijn echtgenoot. Als de ongelovige van een christen wil scheiden, dan moet de christen toestaan - ( zie 15 ) Maar als de ongelovige wil scheiden, laat hem dan scheiden. De broer of zus is in dergelijke gevallen niet gebonden (letterlijk: verslaafd). God heeft ons echter tot vrede geroepen.
Het feit dat de broer of zus in dergelijke gevallen niet verslaafd is, betekent dat hij/zij niet is veroordeeld tot een gemeenschappelijk leven met een ongelovige echtgenoot in onvrede en problemen. Hij kan scheiden – en vrijgezel blijven.
Wat voor veel mensen onvoorstelbaar is, is geen ondraaglijke last. Een christen heeft een nieuwe relatie met God door Jezus Christus. Daardoor wordt hij veel meer geconfronteerd met de oproep die Gods heiligheid tot ons doet. Het is een hoger beroep dan op de gelovige mensen in het Oude Verbond. We worden ons daardoor meer bewust van onze eigen zwakheden en zonden, en God leert ons uit deze diepe relatie met Hem kracht te scheppen voor wat onze krachten te boven gaat.
Met Hem wordt het onmogelijke mogelijk. God helpt ons ook door gemeenschap met broeders en zusters in het geloof dat elke christen nodig heeft: gemeenschap met hen die luisteren naar het woord van God en het doen. Dit zijn onze broeders en zusters in Christus, onze geestelijke familie, die voor altijd zullen bestaan. Een christen is nooit alleen zonder huwelijkspartner. Zie ook ons onderwerp over het leven van de eerste christenen
Inhoud
- Is een seksloos huwelijk bijbelse grond voor echtscheiding?
- 7 belangrijke Bijbelverzen over huwelijk en seks
- christelijk seksloos huwelijk
- 1 Is scheiden de oplossing?
- 2 Duidelijke Bijbelteksten over echtscheiding en hertrouwen
- 3 Behalve ontucht / ontucht?
- 3.1 Mattheüs 5: 32
- 3.2 Mattheüs 19:9
- 3.3 Over deze twee teksten
- 4 Waarom was echtscheiding toegestaan in het Oude Testament en niet meer volgens de woorden van Jezus?
- 5 Hoe moeten we de huwelijken van het oude leven beoordelen (voordat iemand christen werd)?
- 6 Een paar gedachten over de huidige situatie
- 7 Samenvatting en aanmoediging