Hoeveel gewicht kunt u verliezen met lapbandchirurgie?

How Much Weight Can You Lose With Lap Band Surgery







Probeer Ons Instrument Voor Het Oplossen Van Problemen

Hoeveel gewicht kunt u verliezen met een lapbandoperatie. Een operatie kan leiden tot aanzienlijk gewichtsverlies en de gezondheid verbeteren. Er is echter ook een risico op soms ernstige complicaties. Na de ingreep moet je ook veel veranderen om spijsverteringsproblemen en deficiëntieverschijnselen te voorkomen. Goede zorg na de operatie is daarom belangrijk.

Hoeveel gewicht zal ik verliezen?

TOT: De resultaten van het gewichtsverlies variëren van patiënt tot patiënt en de hoeveelheid gewicht die u verliest, hangt af van verschillende factoren. De band moet in de juiste positie zitten en je moet je committeren aan je nieuwe levensstijl en je nieuwe eetgewoonten. Obesitaschirurgie is geen wondermiddel en kilo's gaan niet vanzelf weg. Het is erg belangrijk dat u vanaf het begin haalbare doelen voor gewichtsverlies stelt.

Het is mogelijk om het eerste jaar een gewichtsverlies van 2 tot 3 pond per week te bereiken na de operatie, maar u zult hoogstwaarschijnlijk een pond per week verliezen. Over het algemeen brengt 12 tot 18 maanden na de operatie te snel afvallen gezondheidsrisico's met zich mee en kan dit tot een aantal problemen leiden. Het belangrijkste doel is om een ​​gewichtsverlies te bereiken dat voorkomt,

Hoe verhouden de resultaten van het gewichtsverlies van het lapband-systeem zich tot de resultaten van een maagbypassoperatie?

TOT: Chirurgen hebben gemeld dat patiënten met een maagbypassoperatie in het eerste jaar sneller afvallen. Tegen vijf jaar zijn echter veel LAP-BAND patiënten hebben een gewichtsverlies bereikt dat vergelijkbaar is met dat van patiënten die een maagbypassoperatie ondergaan.

Concentreer u op gewichtsverlies op de lange termijn en onthoud dat het belangrijk is om dit geleidelijk te doen, terwijl u de aan obesitas gerelateerde risico's vermindert en uw gezondheid verbetert.

Chirurgie om obesitas te behandelen

PantherMedia / belchonock





Voor mensen met ernstige obesitas of comorbiditeiten zoals diabetes kan een operatie een optie zijn om in korte tijd veel gewicht te verliezen, bijvoorbeeld een maagverkleining. Dergelijke ingrepen worden bariatrische operaties (van baros, Grieks: gewicht) of obesitasoperaties genoemd. Het afzuigen van lichaamsvet is geen behandelingsoptie voor obesitas, omdat het weinig invloed heeft op de calorie-inname en -consumptie en gepaard gaat met risico's. Bovendien is niet aangetoond dat het de gezondheid verbetert.

Volgens de huidige aanbevelingen van de medische verenigingen is een operatie een optie als:

  • de BMI is hoger dan 40 (obesitas graad 3) of
  • de BMI ligt tussen de 35 en 40 (obesitas graad 2) en er zijn ook andere ziekten zoals diabetes, hartaandoeningen of slaapapneu.

In de regel wordt echter alleen een interventie overwogen als andere pogingen om af te vallen niet succesvol zijn geweest, bijvoorbeeld als een begeleid afslankprogramma met voedingsadviezen en bewegen niet tot voldoende gewichtsverlies heeft geleid. Voor sommige mensen kan een operatie ook zinvol zijn zonder eerst te proberen af ​​te vallen, bijvoorbeeld één BMI boven de 50 of ernstige comorbiditeiten.

Bij de keuze voor of tegen een interventie is het belangrijk om de voor- en nadelen goed af te wegen. Obesitasoperaties kunnen leiden tot aanzienlijk gewichtsverlies, de gezondheid en de kwaliteit van leven verbeteren. Ze hebben ook een gunstig effect op comorbiditeiten, met name diabetes, slaapapneu en hoge bloeddruk. Maar ze kunnen ook tot verschillende complicaties leiden en levenslange effecten hebben. Bovendien, als u zeer snel gewicht verliest, moet u rekening houden met de vorming van galstenen.

Na de procedure zijn langdurige veranderingen in levensstijl, zoals dieet, en regelmatige controles vereist. Veel mensen komen gemakkelijk terug op gewicht enkele jaren na een obesitasoperatie.

Hoe kunnen operaties helpen bij obesitas?

Verschillende maagoperaties kunnen worden gebruikt om obesitas te behandelen. De meest gebruikte procedures zijn:

  • De maagband : De maag wordt vastgebonden met een elastische band zodat deze niet meer zoveel voedsel kan opnemen en je sneller vol zit. Deze interventie kan worden teruggedraaid.
  • de sleeve gastrectomie (maag nieten) : Hier wordt de maag operatief verkleind om de capaciteit te verminderen.
  • van maag-bypass : Deze wordt naast de maagnieting van het spijsverteringskanaal verkort, zodat het lichaam minder voedingsstoffen en calorieën uit de voeding kan opnemen.

Gastric bypass en gastric sleeve-chirurgie veroorzaken ook hormonale veranderingen die de eetlust afremmen en de stofwisseling beïnvloeden, wat ook een gunstig effect heeft op diabetes.

Door het gewichtsverlies voelen veel mensen zich fysiek fitter na de ingreep. Bewegen en sporten wordt weer makkelijker en leuker. Na de operatie krijgen velen positieve en nuttige feedback van de mensen om hen heen. Sommige mensen melden ook dat ze zich sinds hun operatie weer veerkrachtiger en seksueel meer voldaan voelen op het werk.

Wat zijn de voor- en nadelen van een maagband?

Een maagband drukt de maag samen en maakt deze kunstmatig kleiner. Het is gemaakt van siliconen en wordt in een ring rond de ingang van de maag geplaatst. Hierdoor ontstaat er een kleine voormaag die niet meer zoveel voedsel kan opnemen, waardoor je sneller een vol gevoel hebt.

Maagband: de minst ingrijpende chirurgische ingreep

De maagband is gevuld met een zoutoplossing en kan daarom na de operatie smaller of breder worden gemaakt: vloeistof kan met behulp van een injectiespuit worden afgetapt of via een buisje worden toegevoegd. De toegang ertoe (poort) is onder de huid bevestigd en is ongeveer zo groot als een muntstuk. Als u bijvoorbeeld moet overgeven omdat de maagband te strak zit, kunt u dit volhouden.

Een maagband is de minst ingrijpende chirurgische ingreep. Omdat de maag en het spijsverteringskanaal verder onveranderd zijn, zijn er minder problemen met het opnemen van voedingsstoffen. Het is ook mogelijk om de maagband weer te verwijderen, waardoor de procedure omgekeerd wordt. Het is dus een verstandig alternatief, zeker voor jonge vrouwen die kinderen willen. Soms kan het echter Verklevingen maken het moeilijk om de maagband te verwijderen.

Doorgaans wordt het lichaamsgewicht in het eerste jaar na het inbrengen van een maagband met ongeveer 10 tot 25% verminderd. Een man van 1,80 meter lang en 130 kilo kan 10 tot 30 kilo afvallen. In het tweede en derde jaar na de ingreep kan het gewicht nog wat afnemen.

In vergelijkende onderzoeken was het aanbrengen van een maagband minder effectief dan een gastric sleeve-operatie of een maagbypassoperatie. Soms is afvallen niet voldoende. Daarna kan de maagband worden verwijderd en kan een maagverkleinende operatie worden overwogen.

Mogelijke bijwerkingen van een maagband zijn brandend maagzuur en braken, bijvoorbeeld als de maagband te strak zit. De maagband kan ook wegglijden, ingroeien of scheuren. Soms moet het daardoor worden vervangen of verwijderd. In onderzoeken ontwikkelden ongeveer 8 van de 100 mensen die een maagbandoperatie hadden ondergaan een complicatie. Tot 45 van de 100 mensen zullen ooit een heroperatie ondergaan, bijvoorbeeld omdat ze niet genoeg zijn afgevallen of omdat er een probleem is met de maagband.

Wat zijn de voor- en nadelen van een gastric sleeve-operatie?

Bij een maagverkleining wordt ongeveer driekwart van de maag operatief afgesneden en verwijderd. Omdat de vorm van de maag dan op een buis lijkt, wordt de procedure soms een maagmanchet-operatie genoemd.

Mouw maag operatie

Na een maagverkleining verliezen zwaarlijvige mensen in het eerste jaar ongeveer 15 tot 25% van hun gewicht. Voor een man die 1,80 meter lang is en 130 kilogram weegt, zou dit betekenen dat hij na de operatie een gewichtsverlies van ruim 20 tot 30 kilogram kan verwachten.

Een maagverkleining kan verschillende bijwerkingen hebben: Als u te veel heeft gegeten, kunt u last krijgen van brandend maagzuur of overgeven. Tijdens of na de operatie kunnen complicaties optreden: Zo kunnen de chirurgische hechtingen in de maag gaan lekken en moet er verder geopereerd worden. In onderzoeken hadden ongeveer 9 van de 100 mensen een complicatie tijdens of na de operatie; 3 van de 100 moesten opnieuw worden geopereerd. Minder dan 1 op de 100 mensen stierf aan een operatie of complicaties.

Een maagverkleining is onomkeerbaar. Als een persoon met obesitas niet voldoende is afgevallen na een gastric sleeve-operatie, is later een aanvullende ingreep mogelijk, zoals een maagbypass.

Wat zijn de voor- en nadelen van een maagbypass?

Maagbypass is tijdrovender en ingewikkelder dan maagbanding of maagmanchetchirurgie. De naam is afgeleid van de Engelse term bypass (Bypassing), omdat het voedsel dan niet meer door de hele maag en dunne darm reist, maar er grotendeels langs wordt geleid.

Tijdens de operatie wordt een klein deel van de maag (ongeveer 20 milliliter) afgesneden. Dit vormt dan een zak die aansluit op de dunne darm is aangesloten. De rest van de maag is dichtgenaaid en is niet langer verbonden met de slokdarm. Het voedsel gaat dan rechtstreeks vanuit de maagzak die zich heeft gevormd naar de dunne darm.

Zodat de spijsverteringssappen uit de galblaas, alvleesklier en de resterende maag in de darm kunnen blijven komen, wordt de bovenste dunne darm op een andere plaats bij de maaguitgang Dunne darm aangesloten.

Maag-bypass

Net als bij maagoperaties, tonen onderzoeken aan dat zwaarlijvige mensen in het eerste jaar na een maagbypassoperatie doorgaans ongeveer 15 tot 25% van hun gewicht verliezen. Dit gebeurt relatief snel. Het gewicht vlakt meestal een tot twee jaar na de procedure af.

Volgens de huidige kennis leidt een maagbypass op de lange termijn tot meer gewichtsverlies dan de andere procedures. Gastric bypass is vooral gunstig voor comorbiditeiten zoals .

Bijwerkingen en operationele risico's

Twee veel voorkomende langetermijngevolgen van een maagbypass zijn vroege en late dumpingsyndromen. Bij het vroege dumpingsyndroom komt een grote hoeveelheid onverteerd voedsel snel in de dunne darm. Het lichaam probeert de ongebruikelijke hoeveelheid voedingsstoffen te verdunnen en plotseling stroomt er veel water uit de bloedvaten naar de dunne darm. Deze vloeistof is dan afwezig in de bloedbaan en de bloeddruk daalt. Dit kan leiden tot slaperigheid, misselijkheid, maagpijn en zweten. Een vroeg dumpingsyndroom treedt voornamelijk op na het eten van zeer suikerhoudend voedsel, meestal binnen 30 minuten daarna.

Bij het zeldzamere late dumping syndroom krijgt het lichaam te veel insuline vrij wat een hypoglykemie werd met typische klachten zoals duizeligheid, zwakte en zweten. Het kan één tot drie uur na het eten optreden, vooral na het nuttigen van koolhydraatrijk voedsel.

De chirurgische risico's omvatten littekens in de dunne darm, interne hernia's en lekkende hechtingen bij de nieuwe gewrichten tussen de maag en de darmen. Al deze complicaties kunnen een verdere operatie vereisen. In onderzoeken hadden 12 van de 100 mensen een complicatie; 5 van de 100 mensen moesten worden geopereerd.

Levensbedreigende complicaties treden zelden op tijdens de operatie of in de eerste weken daarna. Er kan bijvoorbeeld bloedvergiftiging optreden als een van de nieuwe aansluitpunten lekt en maaginhoud in de buik komt. In onderzoeken stierf minder dan 1 op de 100 mensen tijdens een operatie of aan complicaties van een maagbypassoperatie.

Hoe wordt de operatie voorbereid?

In de weken voorafgaand aan de operatie wordt vaak aangeraden om wat gewicht te verliezen door middel van een dieet of medicatie. Dit zou de operatie zelf moeten vereenvoudigen, onder meer omdat het de lever wat krimpt en de operatie op de kruising tussen slokdarm en maag gemakkelijker maakt.

Voorafgaand aan de operatie zullen verschillende tests worden gedaan om er zeker van te zijn dat er geen medische redenen tegen zijn. Dit omvat verschillende laboratoriumtesten, een gastroscopie en een echo van de buik. Ook een psychologisch onderzoek kan zinvol zijn, bijvoorbeeld als er sprake is van een eetstoornis die psychische redenen kan hebben.

Welke operatie is geschikt voor mij en hoe werkt het?

Welke operatie overwogen wordt, hangt af van uw eigen verwachtingen en uw persoonlijke inschatting van de voor- en nadelen, onder andere van de gezondheidstoestand, het gewicht en eventuele bijkomende ziekten. Ook de beroepsactiviteit kan een rol spelen bij de beslissing. Het is zinvol om u te laten behandelen door artsen die ervaring hebben met de gebruikte methode. Behandelcentra die zijn gecertificeerd door de Duitse Vereniging voor Algemene en Viscerale Chirurgie (DGAV) voor obesitaschirurgie, voldoen aan speciale vereisten voor ervaring en apparatuur met deze behandelingen.

Obesitasoperaties worden nu endoscopisch (minimaal invasief) uitgevoerd. Bij minimaal invasieve chirurgie wordt de operatie uitgevoerd met behulp van speciale endoscopen die via verschillende kleine incisies in de buikholte worden ingebracht laparoscopie). Open operaties zijn niet meer gebruikelijk.

Een ziekenhuisopname van enkele dagen is meestal noodzakelijk voor minimaal invasieve chirurgie.

Hoe moet ik mijn leven veranderen na de operatie?

Na de operatie kan het zijn dat u enkele weken vast voedsel moet vermijden. Afhankelijk van de procedure eet je in eerste instantie alleen vloeibaar (bijvoorbeeld water en bouillon) en daarna met zacht voedsel (bijvoorbeeld yoghurt, aardappelpuree, aardappelpuree). Na een paar weken wordt geleidelijk vast voedsel geïntroduceerd om de maag en darmen langzaam weer aan te laten wennen.

Na de operatie is voedingsadvies belangrijk om spijsverteringsproblemen zoals brandend maagzuur, maagpijn, misselijkheid en braken te voorkomen. Afhankelijk van het type operatie kan het nodig zijn

  • eten kleine porties ,
  • langzaam eten en goed kauwen,
  • niet tegelijkertijd drinken en eten , omdat de maag niet genoeg capaciteit heeft voor beide. Het wordt aanbevolen om de 30 minuten voor en na het eten niet te drinken.
  • Vermijd voedingsmiddelen die rijk zijn aan vet en suiker omdat ze tot spijsverteringsproblemen kunnen leiden. Vooral na een maagbypassoperatie kunnen voedingsmiddelen met veel suiker leiden tot ernstige bijwerkingen als gevolg van het dumpingsyndroom. Deze omvatten bijvoorbeeld snoep, vruchtensappen, cola en ijs.
  • Drink met mate alcohol omdat het lichaam het veel sneller kan opnemen. Dit is vooral het geval na een maagbypassoperatie.

Nutriëntenvoorziening na de operatie

Na een obesitasoperatie, met name een maagbypassoperatie, kan het spijsverteringskanaal vitamines opnemen en voedingsstoffen niet meer zo goed opnemen. Om deficiëntieverschijnselen te voorkomen, is het noodzakelijk om levenslang voedingssupplementen te slikken. Deze omvatten bijvoorbeeld calcium en vitamine D om botsubstantie te behouden en vóór osteoporose te beschermen – maar ook vitamine B12, foliumzuur, ijzer, selenium en zink, die nodig zijn voor onder andere de bloedvorming en het immuunsysteem.

Ter bescherming tegen deficiëntieverschijnselen wordt ook regelmatig bloedonderzoek aanbevolen, in eerste instantie na zes maanden en later eenmaal per jaar. Bij een maagband zijn er minder voedingssupplementen nodig dan bij een gastric sleeve en maagbypass.

Ook bestaat het risico dat het lichaam naast vet ook spiermassa verliest. Om dit te voorkomen, is het raadzaam om na de operatie een eiwitrijk dieet te volgen en regelmatig te bewegen.

Cosmetische gevolgen

Het ernstige gewichtsverlies leidt vaak tot een slappe huid. De huidplooien en hangende huidflappen worden door velen als lelijk en stressvol ervaren. Sommigen willen graag dat hun huid daarna strakker wordt, maar de zorgverzekeraars vergoeden dit alleen bij medische problemen of ernstige psychische stress. Grote huidplooien kunnen bijvoorbeeld leiden tot infecties of huiduitslag. Een goede huidverzorging is daarom belangrijk. Voor de kosten van een huidverstrakking moet een aparte aanvraag worden gedaan.

Met wie kan ik praten voordat ik een besluit neem?

Obesitaschirurgie is een ingrijpende procedure die langdurige veranderingen in het leven en het dagelijks leven vereist. Dus voordat je besluit het te doen, is het zinvol om wat onderzoek te doen naar de gevolgen. Een lijst met vragen kan helpen bij de voorbereiding op de counselingsessies.

De voor- en nadelen van de verschillende chirurgische ingrepen en de veranderingen na de operatie kunt u het beste bespreken met specialisten die goed thuis zijn in de behandeling. Deze omvatten ervaren voedingsdeskundigen, voedingsdeskundigen en gespecialiseerde medische praktijken, psychotherapeuten en klinieken in obesitaschirurgie. Zelfhulpgroepen kunnen bijvoorbeeld helpen bij het beantwoorden van vragen over het indienen van een aanvraag bij de zorgverzekeraar.

Mogelijke vragen zijn bijvoorbeeld:

  • Is een operatie voor mij een optie en zo ja, welke?
  • Wat zijn de risico's en bijwerkingen en hoe vaak komen ze voor?
  • Hoe groot is de kans op succes? Hoe vaak moet u opnieuw opereren?
  • Welk gewichtsverlies kan ik verwachten na de procedure?
  • Welke gezondheidsvoordelen kan ik verwachten?
  • Hoe moet ik mijn dieet aanpassen na de operatie?
  • Welke voedingsmiddelen mag ik na de operatie niet meer zo goed verdragen?
  • Welke voedingssupplementen heb ik nodig om in mijn voedingsbehoeften te voorzien na de operatie?
  • Hoe vaak zijn controles nodig na de operatie?
  • Wie zorgt er na de operatie voor mij?

Voor en na een operatie krijgen mensen niet altijd de ondersteuning en het advies die ze nodig hebben. Dit kan leiden tot valse verwachtingen en vervolgens tot problemen in het dagelijks leven. Zelfhulporganisaties kunnen helpen bij het vinden van ondersteuningsopties.

Waar moet je op letten als je kinderen wilt?

Kortom, een vrouw kan zwanger worden en een gezond kind krijgen na een obesitasoperatie. Als u echter kinderen wilt, is het belangrijk om met uw arts te praten over mogelijke risico's, bijvoorbeeld of aanvullende onderzoeken of voedingssupplementen nodig zijn om mogelijke deficiëntiesymptomen te voorkomen. Zwangerschap wordt over het algemeen niet aanbevolen in de eerste twaalf maanden na een operatie, omdat het lichaam in deze periode veel gewicht verliest en de ongeboren baby niet genoeg voedingsstoffen zou krijgen.

Vergoedt mijn zorgverzekeraar een maagoperatie?

In principe kunnen de wettelijke zorgverzekeraars de kosten van een obesitasoperatie vergoeden. Hiervoor moet eerst een aanvraag worden ingediend bij de arts, inclusief een medische verklaring. Om de operatie goed te keuren, moet aan bepaalde vereisten worden voldaan:

  • De operatie is medisch noodzakelijk en andere behandelingsopties zijn geprobeerd zonder voldoende succes.
  • Behandelbare ziekten die leiden tot ernstige obesitas werden uitgesloten. Dit geldt bijvoorbeeld voor een traag werkende schildklier of een overactieve bijnierschors.
  • Er mogen geen belangrijke medische redenen tegen zijn. Dit zijn bijvoorbeeld gezondheidsproblemen die een operatie te riskant maken; een zwangerschap; drugs- of alcoholverslaving en ernstige psychische aandoeningen die het na een operatie moeilijk kunnen maken om levensstijlaanpassingen door te voeren.

Ook moet u blijk geven van bereidheid om na de operatie voldoende te bewegen en gezond te eten. Hiervoor voegt u meestal een motivatiebrief en diverse documenten bij de aanvraag voor vergoeding van kosten. Denk hierbij aan attesten van deelname aan afslankprogramma's of voedingsadviezen, een voedingsdagboek en attesten van deelname aan sportcursussen.

Inhoud